Wpływ ukrwienia na funkcje seksualne

Dysfunkcje seksualne, zarówno u kobiet, jak i mężczyzn, mogą być wynikiem wielu czynników, w tym problemów naczyniowych, które wpływają na przepływ krwi do narządów płciowych. Zdrowy przepływ krwi jest kluczowy dla odpowiedniej funkcji seksualnej, ponieważ umożliwia odpowiednie nawodnienie i dotlenienie tkanek genitaliów.

Rola tlenku azotu (NO) w funkcjach seksualnych

Tlenek azotu (NO) odgrywa kluczową rolę jako neuroprzekaźnik odpowiadający za zachowania seksualne. Pulsacyjne ścinające siły mechaniczne przyłożone do ciała pacjenta, takie jak wibroterapia, prowadzą do zwiększenia aktywności syntazy tlenku azotu w śródbłonku naczyń, co z kolei zwiększa produkcję NO [Lohman 2012]. NO powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych i zwiększenie ukrwienia skóry, co jest niezbędne dla zdrowia seksualnego.

Viagra i tlenek azotu w leczeniu dysfunkcji erekcyjnej

Viagra, znana również jako sildenafil, jest jednym z najczęściej stosowanych leków w leczeniu dysfunkcji erekcyjnej (ED). Jej mechanizm działania jest ściśle związany z rolą tlenku azotu (NO) w procesie erekcji.

Rola tlenku azotu (NO) w erekcji:

Działanie Viagry:

    – Viagra działa jako inhibitor enzymu fosfodiesterazy typu 5 (PDE5).

    – PDE5 jest odpowiedzialny za degradację cGMP.

    – Poprzez blokowanie PDE5, Viagra zwiększa poziom cGMP w ciałach jamistych, co przedłuża efekty działania NO i umożliwia utrzymanie erekcji.

Znaczenie tlenku azotu w kontekście Viagry

Viagra podobnie jak odpowiednia wibroterapia powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych:

    – NO powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych i zwiększenie ukrwienia skóry oraz tkanek prącia.

    – Viagra, zwiększając poziom cGMP, wspomaga ten proces, co jest kluczowe dla osiągnięcia i utrzymania erekcji.

Stymulacja seksualna:

    – Viagra jest skuteczna tylko w obecności stymulacji seksualnej, ponieważ uwalnianie NO jest inicjowane przez sygnały nerwowe związane z podnieceniem seksualnym.

    – Bez obecności NO, Viagra nie miałaby na co działać, co podkreśla znaczenie tego neuroprzekaźnika w leczeniu ED.

Historia i znaczenie odkrycia tlenku azotu

Tlenek azotu został uznany przez prestiżowy tygodnik „Science” za cząsteczkę roku 1992, co podkreśla jego znaczenie biologiczne i kliniczne.

Z kolei Viagra została uznana za pigułkę roku 1998, co świadczy o jej ogromnym wpływie na leczenie dysfunkcji erekcyjnej i poprawę jakości życia milionów mężczyzn na całym świecie.

 

Badania nad Viagrą i NO

W licznych badaniach klinicznych i przedklinicznych wykazano, że Viagra jest skutecznym i bezpiecznym lekiem na dysfunkcję erekcyjną. Działanie tego leku jest ściśle powiązane z mechanizmami zależnymi od tlenku azotu, co czyni NO centralnym elementem w zrozumieniu i leczeniu tej dolegliwości.

Viagra, poprzez swoją zdolność do hamowania PDE5 i zwiększania poziomu cGMP, wykorzystuje naturalne mechanizmy zależne od tlenku azotu, aby wspomóc proces erekcji. Odkrycie i zrozumienie roli NO w erekcji nie tylko przyczyniło się do stworzenia skutecznego leku, ale również zmieniło sposób, w jaki postrzegamy i leczymy dysfunkcje seksualne.

Wibroterapia aktywuje tlenek azotu

Wibroterapia aktywuje tlenek azotu. Stąd odpowiednio umiejscowiony moduł wibroterapii może wspomóc terapię przy zaburzeniach funkcji seksualnych. Pobudzenie krążenia u mężczyzn powoduje większy dopływ krwi do ciał jamistych genitaliów, co prowadzi do wzmożonej erekcji. U kobiet zaś swobodny dopływ krwi do narządów płciowych zwiększa ich nawilżenie oraz wrażliwość na bodźce, co umożliwia odczuwanie większej satysfakcji ze współżycia seksualnego.

Wibroterapia jako urządzenie stymulujące

W badaniu „The Effects of a Genital Vibratory Stimulation Device on Sexual Function and Genital Sensation” (Guess et al., 2017), oceniano skuteczność urządzenia do stymulacji genitaliów w poprawie funkcji seksualnych u kobiet z zaburzeniami pobudzenia i orgazmu. W badaniu uczestniczyło 70 kobiet w wieku od 19 do 64 lat, które były oceniane na początku, po 1 miesiącu i po 3 miesiącach terapii. Wyniki wykazały znaczną poprawę funkcji seksualnych, satysfakcji oraz zmniejszenie dyskomfortu związanego z zaburzeniami seksualnymi. Średni wynik FSFI (Female Sexual Function Index) wzrósł z 20,04 do 25,03 po 1 miesiącu i do 26,66 po 3 miesiącach. Skala dyskomfortu seksualnego (Female Sexual Distress Scale) wykazała znaczne zmniejszenie dyskomfortu po 1 i 3 miesiącach terapii. Uczestniczki raportowały również zwiększenie odczuć genitalnych, nawilżenia pochwy i intensywności orgazmu.

Wibratory w zdrowiu miednicy kobiet

W badaniu „The Role of Vibrators in Women’s Pelvic Health: An Alluring Tool to Improve Physical, Sexual, and Mental Health” (Dubinskaya et al., 2024), przeprowadzono prospektywne badanie pilotażowe mające na celu ocenę wpływu regularnego stosowania wibratorów na zdrowie seksualne, urogenitalne oraz psychiczne kobiet. W badaniu wzięło udział 79 kobiet w wieku od 18 do 80 lat. Uczestniczki były oceniane na początku oraz po 3 miesiącach stosowania wibratora. Wyniki pokazały znaczną poprawę funkcji seksualnych, zmniejszenie objawów obniżenia narządów miednicy, zmniejszenie bólu oraz poprawę wyglądu zmian związanych z liszajem twardzinowym i zanikowym pochwy. Stosowanie wibratorów wiązało się również ze znacznym zmniejszeniem objawów depresji.

Zmiany w doświadczeniach seksualnych kobiet po wprowadzeniu wibratorów

W badaniu „Changes in a woman’s sexual experience and expectations following the introduction of electric vibrator assistance” (Marcus, 2011), zbadano zmiany w oczekiwaniach i doświadczeniach seksualnych kobiet po wprowadzeniu wibratorów. Siedemnaście kobiet w wieku od 23 do 55 lat, które nigdy wcześniej nie używały wibratorów, stosowało je co najmniej raz w tygodniu przez miesiąc. Wyniki wskazały na zmiany w wzorcach orgazmu, obawy związane z używaniem „nienaturalnego” przedmiotu, zmiany w poczuciu zależności, reakcje partnerów oraz zmiany w postawach seksualnych.

Penile vibratory stimulation (PVS) i electroejaculation (EEJ) w leczeniu dysfunkcji ejakulacyjnych

W przeglądzie „Penile vibratory stimulation and electroejaculation in the treatment of ejaculatory dysfunction” (Sønksen & Ohl, 2002), omówiono aktualne zrozumienie i kliniczne zastosowanie stymulacji wibracyjnej prącia (PVS) oraz elektroejakulacji (EEJ) w leczeniu dysfunkcji ejakulacyjnych u mężczyzn z urazami rdzenia kręgowego (SCI). PVS jest preferowaną metodą leczenia dla mężczyzn z urazami rdzenia kręgowego z nienaruszonym łukiem odruchowym ejakulacji (powyżej T10), umożliwiając osiągnięcie ejakulacji antegrade u około 80% z nich. EEJ jest skuteczny w uzyskiwaniu ejakulatu u mężczyzn z wszelkiego rodzaju urazami rdzenia kręgowego, w tym u tych, którzy nie mają głównych komponentów łuku odruchowego ejakulacji. PVS jest prosty w użyciu, nieinwazyjny i preferowany przez pacjentów w porównaniu z EEJ. EEJ jest również skuteczny u mężczyzn z innymi schorzeniami wpływającymi na mechanizm ejakulacji, takimi jak stwardnienie rozsiane i neuropatia cukrzycowa. EEJ i PVS mogą być stosowane w połączeniu z technikami wspomaganego rozrodu, takimi jak inseminacja domaciczna czy zapłodnienie in vitro.

Wibroterapia w leczeniu opóźnionego orgazmu u mężczyzn

W badaniu „Assessment of penile vibratory stimulation as a management strategy in men with secondary retarded orgasm” (Nelson et al., 2007), oceniono skuteczność wibracji prącia w leczeniu opóźnionego orgazmu u mężczyzn. Badanie objęło 36 mężczyzn, z których 72% odzyskało zdolność do osiągania orgazmu. Uczestnicy raportowali znaczący wzrost satysfakcji z orgazmu podczas stosunków płciowych. Wyniki były utrzymane przez 6 miesięcy.

• Opóźniony orgazm:
  • Jest to stan charakteryzujący się trudnością w osiągnięciu orgazmu i ejakulacji, który jest jednym z najtrudniejszych do leczenia rodzajów dysfunkcji seksualnych u mężczyzn.
  • W badaniu uczestniczyło 36 mężczyzn, którzy mieli całkowitą niezdolność do osiągania orgazmu podczas stosunków płciowych przez poprzednie 3 miesiące.
• Metodyka i wyniki badania:
  • Uczestnicy zostali poinstruowani w używaniu urządzenia do wibracji prącia.
  • Oceniano ich odpowiedzi na podstawie raportów dotyczących funkcji orgazmu oraz satysfakcji seksualnej, używając International Index of Erectile Function (IIEF).
  • 72% uczestników zgłosiło odzyskanie zdolności do osiągania orgazmu, z częstotliwością orgazmu podczas stosunków płciowych wynoszącą 62%.
  • Znaczny wzrost w domenach orgazmu i satysfakcji IIEF został zaobserwowany między wizytą początkową a 3-miesięczną wizytą kontrolną, a te korzyści utrzymywały się przez 6 miesięcy.

W przeglądzie „Penile vibratory stimulation and electroejaculation in the treatment of ejaculatory dysfunction” (Sønksen & Ohl, 2002), omówiono aktualne zrozumienie i kliniczne zastosowanie stymulacji wibracyjnej prącia (PVS) oraz elektroejakulacji (EEJ) w leczeniu dysfunkcji ejakulacyjnych u mężczyzn z urazami rdzenia kręgowego (SCI). Obie te metody mają na celu poprawę zdolności do ejakulacji i poprawę płodności mężczyzn z problemami neurologicznymi.

1. Penile Vibratory Stimulation (PVS):
   • PVS jest preferowaną metodą leczenia dla mężczyzn z urazami rdzenia kręgowego z nienaruszonym łukiem odruchowym ejakulacji (powyżej T10).
   • Około 80% mężczyzn z urazami rdzenia kręgowego może osiągnąć ejakulację antegrade (przednią) przy użyciu PVS.
   • Metoda jest nieinwazyjna, prosta w użyciu, nie wymaga znieczulenia i jest preferowana przez pacjentów w porównaniu z EEJ.
   • PVS może być stosowany w połączeniu z technikami wspomaganego rozrodu, takimi jak inseminacja domaciczna (IUI) czy zapłodnienie in vitro (IVF).
2. Electroejaculation (EEJ):
   • EEJ jest skuteczny w uzyskiwaniu ejakulatu u mężczyzn z wszelkiego rodzaju urazami rdzenia kręgowego, w tym u tych, którzy nie mają głównych komponentów łuku odruchowego ejakulacji.
   • EEJ może być również stosowany u mężczyzn z innymi schorzeniami wpływającymi na mechanizm ejakulacji, takimi jak stwardnienie rozsiane i neuropatia cukrzycowa.
   • EEJ jest bardziej inwazyjny i zazwyczaj wymaga znieczulenia, co sprawia, że jest mniej preferowany przez pacjentów w porównaniu z PVS.

Podsumowanie

Wibroterapia lokalna z zastosowaniem aparatów w okolicy miejsc intymnych (np. wyrób medyczny Moduł Brzuch producenta Vitberg), poprzez zwiększanie produkcji tlenku azotu i poprawę ukrwienia skóry, wykazuje obiecujące wyniki w leczeniu dysfunkcji seksualnych. Badania kliniczne potwierdzają skuteczność wibroterapii w poprawie funkcji seksualnych, zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. 

Na podstawie:

Dubinskaya A, Kohli P, Shoureshi P, Breese C, Scott V, Anger JT, Eilber KS. The Role of Vibrators in Women’s Pelvic Health: An Alluring Tool to Improve Physical, Sexual, and Mental Health. Int Urogynecol J. 2024 May;35(5):1085-1092. doi: 10.1007/s00192-024-05775-7. Epub 2024 Apr 26. PMID: 38668760; PMCID: PMC11150285.

Marcus BS. Changes in a woman’s sexual experience and expectations following the introduction of electric vibrator assistance. J Sex Med. 2011 Dec;8(12):3398-406. doi: 10.1111/j.1743-6109.2010.02132.x. Epub 2011 Jan 4. PMID: 21205230.

Nelson CJ, Ahmed A, Valenzuela R, Parker M, Mulhall JP. Assessment of penile vibratory stimulation as a management strategy in men with secondary retarded orgasm. Urology. 2007 Mar;69(3):552-5; discussion 555-6. doi: 10.1016/j.urology.2006.02.048. PMID: 17382163; PMCID: PMC4765806.

Sønksen J, Ohl DA. Penile vibratory stimulation and electroejaculation in the treatment of ejaculatory dysfunction. Int J Androl. 2002 Dec;25(6):324-32. doi: 10.1046/j.1365-2605.2002.00378.x. PMID: 12406364.